Kościół filialny Najświętszego Serca Pana Jezusa wzmiankowany w 1376 r. Obecny, barokowy, ukończony w 1631r., przebudowany w XIX w., remontowany w 1959 r. Murowany, salowy, z węższym prezbiterium, zwieńczony czworoboczną sygnaturką na kalenicy dwuspadowego dachu. Na ścianach sześć całopostaciowych płyt nagrobnych z pocz. XVII w.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Kościół filialny pod ...
Kościół filialny Najświętszego Serca Pana Jezusa wzmiankowany w 1376 r. Obecny, barokowy, ukończony w 1631r., przebudowany w XIX w., remontowany w 1959 r. Murowany, salowy, z węższym prezbiterium, zwieńczony czworoboczną sygnaturką na kalenicy dwuspadowego dachu. Na ścianach sześć całopostaciowych płyt nagrobnych z pocz. XVII w.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Kościół filialny pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa Usytuowany na rozwidleniu dróg w centrum wsi niewielki kościółek w Jurczu wzmiankowany był w 1376 roku. Niewiele dziś wiemy o jego dziejach w wiekach średnich. Podobnie jak większość świątyń na tym terenie, w dobie reformacji, został przejęty przez protestantów i w ich posiadaniu pozostawał do 1945 roku. Obecna budowla została wzniesiona na zrębach starszego założenia w pierwszej połowie XVII wieku, a budowę zakończono zapewne w 1631 roku, o czym informuje napis na dolnej belce jednej z empor. W czasie wojny siedmioletniej kościółek zostali splądrowany i ograbiony przez przebywające w okolicy wojska rosyjskie. Bezpowrotnie zaginęło wówczas wiele starych i cennych przedmiotów liturgicznych. Kościół był remontowany w XIX wieku oraz w 1959 roku, kiedy to usuwano szkody powstałe wskutek działań wojennych w 1945 roku. Nadzwyczaj skromny kościółek jest zorientowaną murowaną budowlą, salową z węższym i wyodrębnionym prezbiterium. Cały obiekt nakryty jest ceramicznym dachem dwuspadowym, nad którym od poziomu kalenicy góruje niewielka czworoboczna sygnaturka o konstrukcji szachulcowej. We wnętrzu świątyni, której znaczną cześć zajmują empory zachował się niemal cały pierwotny wystrój. Na uwagę zasługują: skromny, barokowy, drewniany ołtarz i dekorowana scenami z Nowego Testamentu ambona oraz prospekt organowy, które pochodzą z okresu budowy kościoła. W zewnętrznych murach kościoła wmurowanych jest sześć całopostaciowych płyt nagrobnych z początku XVII wieku. Opis ze strony Świątynie Krainy Łęgów Odrzańskich |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||